„Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych ma być wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny” – napisał w lutym 2010 r. prezydent Lech Kaczyński. Idea ta została zrealizowana ustawą z 3 lutego 2011 roku. Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” przypada na 1 marca. Tego dnia w 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie, po pokazowym procesie, zostali rozstrzelani przywódcy IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – prezes WiN ppłk Łukasz Ciepliński („Pług”, „Ludwik”) i jego najbliżsi współpracownicy: Adam Lazarowicz, Mieczysław Kawalec, Józef Rzepka, Franciszek Błażej, Józef Batory i Karol Chmiel. Ich ciała komuniści zakopali w nieznanym miejscu. W okresie powojennym w antykomunistycznym podziemiu działało do 200 tysięcy osób, kilkadziesiąt tysięcy z nich walczyło w oddziałach partyzanckich – kilka tysięcy zapłaciło najwyższą cenę za swoją walkę o niepodległość Ojczyzny.
